Konferencja miała na celu przybliżenie postaci Conrada Steinbrechta, jego życia. Organizatorzy chcieli także opowiedzieć o zbiorach zamkowych i dokumentach zgromadzonych w Archiwum Państwowym, a także o księgozbiorze, któego szczątki znajdują się do dziś w Bibliotece Zamkowej.
Postać Conrada Steinbrechta przypomniał Artur Dobry z Muzeum Zamkowego. To postać bardzo ważna dla zamku malborskiego, w latach 1882 – 1922 był konserwatorem budowli, dzięki niemu wygląda ona tak, jak dziś możemy podziwiać. Conrad Steinbrecht realizował ideę zamku średniowiecznego, kierował się myślą "żaden krok w innym niż historycznym duchu".
Zamek, w chwili przybycia Steinbrechta, był przebudowany i zniszczony przez wojsko pruskie. W pierwszej połowie XIX wieku trwała restauracja romantyczna budowli, jednak obejmowała jedynie Pałac Wielkich Mistrzów i elewację skrzydła północnego Zamku Średniego. Prace te jednak nie miały podstaw naukowych i jedynie upiększały zamek w duchu romantycznego neogotyku. Steinbrecht natomiast działał na podstawie badań historycznych. Odbudowę zamku poprzedziła jego inwentaryzacja – skrupulatna i drobiazgowa, ekipa Steinbrechta stworzyła kompleksową dokumentację – stan, jaki zastali oraz projekt przywrócenia historycznego wyglądu. Jak usłyszeli uczestnicy konferencji, projekty były bardzo szczegółowe, obejmowały także drobne elementy, jak choćby zamki czy klamki. Prace dokumentowano także za pomocą fotografii, na szklanych kliszach zachowały się zdjęcia z tamtego czasu, dzięki nim powstały albumy odbudowy zamku publikowane co roku.
Tworząc zamek takim, jaki był w czasach krzyżackich, odtwarzano nie tylko mury, ale także wyposażenie i wystrój. Zadbano więc o malowidła ścienne, ale także o meble, ozdoby czy przedmioty użytkowe.
- Do zamku trafiało rzemiosło artystyczne w postaci świeczników, dzbanów, rzeźb, a także elementy kolekcjonerskie, czyli np. militaria i dzieła sztuki – mówi Artur Dobry. - Pojawiały się one dzięki przeróżnym donatorom, wśród których najważniejszym był cesarz Wilhelm II, który chętnie przyjeżdżał do Malborka i chętnie dzielił się elementami do wyposażenia wnętrza zamku malborskiego.
O drodze zawodowej Steinbrechta opowiadał Ryszard Rząd z Muzeum Zamkowego. Przedstawił on drogę wybitnego konserwatora od studiów w Akademii Budowlanej, przez wykopaliska w greckiej Olimpii, aż po przyjazd do Malborka i śmierć w naszym mieście w roku 1923.
Po działalności Zarządu Odbudowy Zamku pozostała obszerna dokumentacja, która znajduje się w Archiwum Państwowym w Elblągu z siedzibą w Malborku. O zasobie archiwalnym opowiadał pracownik archiwum, Tomasz Kukowski. Cały zasób liczy 1021 jednostek aktowych dokumentów oraz fotografie i szkice. Wśród dokumentów znajdują się dowody rachunkowe, wyceny odrestaurowania sal, ceny ołtarzy, a także listy płac. W zasobie znajdują się także dokumenty osobiste Conrada Steinbrechta.
Po konferencji uczestnicy zwiedzali wystawę poświęconą konserwatorowi, która jest wciąż eksponowana na Zamku Średnim.
Conrad Steinbrecht zmarł w Malborku 3 lipca 1923 r. Pochowany został na cmentarzu przy kościele św. Jerzego (obecnie Matki Bożej Nieustającej Pomocy). Jego nagrobek nie zachował się, wraz z innymi został zniszczony w latach siedemdziesiątych, choć według świadków groby istniały tam jeszcze w latach osiemdziesiątych.
