Czy w Malborku może dojść do reprywatyzacji? Czy dawni właściciele lub ich spadkobiercy mogą zgłosić się do władz miasta z jakimikolwiek roszczeniami i żądać zwrotu nieruchomości? To pytanie od jednego z naszych Czytelników
(AMS)
08.09.2016 08:25
(aktualizacja 13.08.2023 20:14)
W grodzie nad Nogatem zarówno urzędnicy, jak i mieszkańcy mogą spać spokojnie. Tak zapewnia Marek Charzewski, burmistrz Malborka. - W okresie funkcjonowania samorządu miejskiego, tj. od roku 1991 r., reprywatyzacja nie stanowi jakiegokolwiek istotnego problemu – zapewnia włodarz. - Jest to związane z tym , że powojenne regulacje nacjonalizacyjne dotyczące Ziem Odzyskanych nie uderzały w ludność etnicznie polską. W przeciwieństwie do Dekretu o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy, wydanego w dniu 26 października 1945 r. przez Krajową Radę Narodową (KRN), której prezydentem był Bolesław Bierut. To on przewidywał nacjonalizację gruntów miasta stołecznego Warszawy. Okazuje się jednak, że jeden proces reprywatyzacyjny jest prowadzony, i to od lat. - Jedyne trwające postępowanie obejmujące zagadnienie zwrotu nieruchomości prowadzone jest przed Międzykościelną Komisją Regulacyjną w Warszawie, w ramach którego o zwrot nieruchomości przy al. Wojska Polskiego 506 ubiega się Kościół Nowoapostolski w Polsce – informuje Marek Charzewski. - Podstawą formalną tego postępowania jest ustawa z dnia 17 maja 1989 r. o gwarancjach wolności sumienia i wyznania, na podstawie której przedmiotem postępowania regulacyjnego mogą być nieruchomości, które były własnością kościelnych osób prawnych działających do 1945 r. na Ziemiach Zachodnich i Północnych. Choć przedstawiciele wspólnoty kościelnej zwrócili się do władz miasta przed wielu laty, grunt i stojący na nim wielorodzinny budynek wciąż stanowi miejską własność. Nawet ten, kto nie wie o wniosku reprywatyzacyjnym, na pewno zauważył opuszczony, niszczejący „dom z krzyżem”, bo tak mówią o tym miejscu niektórzy mieszkańcy. Właściwie sam budynek nie przedstawia już raczej żadnej wartości. Pięć lat temu wyprowadził się z niego ostatni lokator. Koszty opróżnienia domu zostały pokryte z miejskich środków. Po tym czasie obiekt został doszczętnie ograbiony i oczyszczony ze wszystkiego, co w jakikolwiek sposób można było wykorzystać powtórnie lub spieniężyć. Jak widać, zabezpieczenia wykonywane przez firmę komunalną okazały się zbyt słabe, by ograniczyć działalność wandali i zwyczajnych drobnych złodziejaszków. Na razie nie zanosi się na szybki finał procesu reprywatyzacyjnego.
