- Z naszej analizy Ustawy o pomocy państwa w wychowaniu dzieci wynika, że być może niechcący i niecelowo, ale różnicuje się dzieci pozostające w pieczy zastępczej. Te, które są w instytucjonalnej pieczy zastępczej, pomoc państwa nie przysługuje – tłumaczy Piotr Szwedowski, członek Zarządu Powiatu Malborskiego. - Tymczasem dzieci nie mają wyboru, do jakiej pieczy zastępczej trafiają. W naszym powiecie aktualnie w ten sposób wykluczonych z uczestnictwa w programie „500 plus” jest 38 dzieci.
Choć to stanowisko nie powinno budzić emocji, to jednak mocno skrytykował je radny Krzysztof Grylak (Prawo i Sprawiedliwość), wypominając władzom powiatu (Platforma Obywatelska i Polskie Stronnictwo Ludowe), że ich ugrupowania miały osiem lat na wprowadzenie systemu wsparcia rodzin. I choć Piotr Szwedowski tłumaczył, że intencją dokumentu nie jest krytyka rządowego programu, a jedynie wskazanie luki, która może uderzać w dzieci, to jednak nie wszyscy radni zagłosowali za wspomnianym stanowiskiem. Poparło je 13 radnych, dwóch były przeciw, a jeden wstrzymał się od głosu.
Oto pełna treść załącznika do uchwały Rady Powiatu Malborskiego, który ma trafić do Ministerstwa Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej: „Rada Powiatu Malborskiego zwraca się do Minister Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej o możliwość wprowadzenia zmiany w Ustawie O pomocy państwa w wychowaniu dzieci z dnia 17 lutego 2016 roku (Dz.U. z 2016 r. Poz. 195).
Ustawa określa warunki nabywania prawa do świadczenia wychowawczego oraz zasady przyznawania i wypłacania tego świadczenia. Art. 46 w/w ustawy wprowadza zmiany do Ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej (Dz.U. z 2015r., poz.332, z późn. zm) przyznając dwa świadczenia: "dodatek wychowawczy" i "dodatek do zryczałtowanej kwoty środków finansowych na utrzymanie dziecka w placówce. Dodatek wychowawczy przysługuje na każde dziecko w wieku do ukończenia 18 roku życia, umieszczonego w rodzinie zastępczej lub rodzinnym domu dziecka bez względu na kryterium dochodowe. Dodatek do zryczałtowanej kwoty przysługuje na każde dziecko w wieku do ukończenia 18 roku życia, umieszczonego w placówce opiekuńczo-wychowawczej typu rodzinnego na wniosek dyrektora placówki.
Dodatek przyznawany jest dzieciom umieszczonym w rodzinnej pieczy zastępczej, której formami zgodnie z przepisami ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej są rodzina zastępcza spokrewniona, niezawodowa, zawodowa, w tym zawodowa pełniąca funkcję pogotowia rodzinnego i zawodowa specjalistyczna, a także rodzinny dom dziecka. Z prawa do tej szczególnej i istotnej formy wsparcia została wykluczona grupa dzieci pozbawionych opieki biologicznych rodziców przebywająca, z przyczyn od nich niezależnych, w instytucjonalnej pieczy zastępczej.
W opinii Rady Powiatu Malborskiego powyższe ograniczenia są bardzo krzywdzące. Nie ulega bowiem wątpliwości, że dzieci nie mają wpływu na to do której z form pieczy zastępczej - rodzinnej czy instytucjonalnej - trafią wskutek interwencji Sądu Rodzinnego. Skoro zatem ustawodawca uznał za celowe udzielanie wsparcia w postaci dodatku wychowawczego poza rodzinami biologicznymi także dzieciom z pieczy zastępczej, to winien to czynić bez wyjątku. Nieuprawnione preferowanie jednej z grup dzieci podlegających szczególnej opiece i pomocy państwa poprzez wyeliminowanie dzieci przebywających w pieczy instytucjonalnej z możliwości otrzymania dodatku wychowawczego może spotkać się z zarzutem naruszenia zagwarantowanej konstytucyjnie zasady równości. W związku z powyższym Rada Powiatu Malborskiego prosi Panią Minister o ustosunkowanie się do podnoszonych wątpliwości oraz poinformowanie o zamierzeniach w zakresie skutecznego zabezpieczenia praw wszystkich dzieci przebywających w pieczy zastępczej.”
Radni byli za to zgodni w sprawie skierowania do minister Elżbiety Rafalskiej stanowiska w zakresie zmian trybu i zasad wydawania kart parkingowych. Ich zdaniem, jest on krzywdzący dla osób niepełnosprawnych, dlatego apelują o rozważenie możliwości wprowadzenia zmiany w Rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 25 czerwca 2014 r. w sprawie wzoru oraz trybu wydawania i zwrotu kart parkingowych polegającej na umożliwieniu osobom niepełnosprawnym składania wniosków o wydanie karty parkingowej przez osoby przez nie upoważnione.
- Osoby niepełnosprawne zobowiązane są do osobistego złożenia wniosku o wydanie karty parkingowej, co powoduje konieczność kolejnego stawienia się w Powiatowym Zespole ds. Orzekania o Niepełnosprawności w Malborku. Często ich stan zdrowia nie pozwala na dłuższą podróż do siedziby zespołu (są to nawet odległości około 80 km). Część z wnioskodawców, szczególnie ze względu na ograniczenia dotyczące samodzielnego poruszania się musi angażować inne osoby w celu osobistego złożenia wniosku. Posiadanie karty parkingowej przez osobę niepełnosprawną ułatwia funkcjonowanie w jej najbliższym środowisku. Umożliwienie im składania powyższych wniosków przez osoby upoważnione byłoby znacznym udogodnieniem – czytamy w uchwale Rady Powiatu Malborskiego. - Na podstawie § 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 czerwca 2014 r. w sprawie rodzaju placówek uprawnionych do uzyskania karty parkingowej (Dz. U. poz. 818) kartę parkingową mogą otrzymać placówki tj. domy pomocy społecznej, placówki opiekuńczo-wychowawcze i ośrodki wsparcia, jeżeli pojazd należy do placówki i wykorzystywany jest do przewozu osób niepełnosprawnych mających znaczne ograniczenia możliwości samodzielnego poruszania się. Praktyka pokazuje, że składane są również wnioski przez placówki opiekuńcze i wychowawcze w których do przewozu osób niepełnosprawnych mających znaczne ograniczenia możliwości samodzielnego poruszania się wykorzystywane są pojazdy, które zostały im użyczone przez osoby prawne lub fizyczne, bądź mające pojazdy w leasingu. W związku z powyższym Rada Powiatu Malborskiego zwraca się do Pełnomocnika Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych również o rozważenie możliwości uwzględnienia w Rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie rodzaju placówek uprawnionych do uzyskania karty parkingowej (Dz. U. poz. 818) wydawania kart parkingowych placówkom korzystającym z pojazdów użyczonych lub będących w leasingu, jeżeli są używane wyłącznie przez te placówki do przewozu osób niepełnosprawnych mających znaczne ograniczenia możliwości samodzielnego poruszania się.
